СВЕТЛИНИТЕ ВО МОЈАТА СВЕТЛАНА.

Ги барав желно очите твои блескотни ,да просветлат помеѓу ѕвездите на

сводот небесен.

Ги барав вмисли ,да го обвијат небото ноќно и се јават како Света порака, која можеше да ја

прочита само срцето мое копнежливо.

Барав ѕвездите сите, да се наредат една по една во ред и со сјајот свој

го испишат името твое низ целиот свод:

С В Е Т Л А Н А !

Моето срце дивееше од копнежи и желби по тебе и сакаше да полета

таму некаде кон тебе горе , да ги фати светлите букви,кои блескаа

и го осветлкуваа името твое:

С В Е Т Л А Н А !

Ох Господе ! Дај ми барем половина сила и моќ , колку што ми даде љубов,

желби и занес по неа, и јас вистински ќе полетам горе, во сводовите небески,

и ќе го фатам името нејзино светло , што означува

С В Е Т Л И Н А !

онаја ,која се разлева низ душава и срцево мое и ме преплавува како најубава музика,

правејќи ме бескрајно милозлив и среќен,

како да сум навален во скут твој,О Х С В Е Т Л А Н А !

Каде животот, тој немилосен судија на нашиот обстој и битисување, те одвел , не знам .

Тоа раѓа болкаво срцето мое и тага во моите сеќавања .

Но и сега, кога старачки мрени ми ги засенија зениците,

јас ја чувствувам блескотата и светлината твоја ,

длабоко во моето срце, моја С В Е Т Л А Н А.

Severim! 5