დღე იყო საოცრად უფერო შენამდე,

კენტი კი თავისთვის საფერფლეს ათბობდა,

შენი თმის სურნელი გამომყვა თითებზე,

ვიდექი ქუჩაში,ციდან მზე მათოვდა.

ვისხედით თვალები გავცვალეთ უსიტყვოდ,

ვიღაცა სადღაცას უსმენდა რომანსებს,

შენ ხევდი წარსულს და ასე ივიწყებდი,

ყველაფერს მტკივნეულს და უფრო მოსაწყენს.

მზე უფრო თავისთვის ათბობდა ქუჩებს და

შენს თმას ფერი ჰქონდა საოცრად მზისფერი,

გამომყვა თითებზე სურნელი სიჩუმის,

და სავსე წუთებით ქუჩაში ვიდექი... 

Severim! 1