ფიქრებში გართული ოცნებას მივყვები,
ცხოვრება ჩამივლის გვერდს,
ისევ მარტოობა, ისევ უშენობა,
მაინც არ ვემდური ღმერთს.

ნათლად დაგანახე ეს ჩემი სამყარო,
თუ როგორ არ ვგავარ სხვებს,
შენ კი ვერ გამიგე და ზურგი მაქციე,
მე ისევ მარტო ვარ დღეს.

თუ ვერ შემიყვარებ, ბედს შევეგუები
ამას ხომ განგება წყვეტს,
უაზრო იქნება რომ გაგინაწყენდე,
სიყვარულს მივანდობ ღმერთს.

მაგრამ უშენობის ტკივილი გულს მიკლავს,
მალულად მოვიწმენდ ცრემლს,
უფალს შევღაღადებ ციდან დაგიფაროს,
ყოველთვის შენ სძლიო მტრებს.

შენი შეცოდება არაფრად არ მინდა,
არც ყალბი სიტყვების მწამს,
შენ რომ გყვარებოდი არ მიმატოვებდი
და არ წაყვებოდი სხვას.

ამ რთული ცხოვრების სიყალბით გადაღლილს,
აღარც სიყვარულის მწამს,
ვბარბაცებ ქუჩაში დაცლილი ბოთლებით,
ვარსკვლავი მინათებს გზას...

Severim! 9