და ასე. და ასე ყოველთვის 17 ნოემბრამდე. რაღა თქმა უნდა ისევ გალაკტიონი...
58, Tbilisi, Gürcistan

”დრომ დაჰკრა და გული ამოწვა რას დაეუფლები? მრისხანე ღრუბლები ჩამოწვა მრისხანე ღრუბლები”;
”ვინ მკითხულობს? ვინ დამეძებს? ვის ვუყვარვარ მე! აცრემლებულ თავლთ ვაცეცებ მოდი ხმა გამე”;
”მე გავიარე მანძილი ამა დღისა და ღამისა და შემოვაღე კარები, კარები სახელგამისა”;
”მალე გამოვა ჩემი უზარმაზარი წიგნი”;
”პინამ მინას, მინამ პინას ფულის ნაცვლად ქინა-ქინა უძღვნა შინა!”
”არობელიძე შურათი იწყება ხვალის სურათი, არ მითარგმნია ტოლსტოის ”ომი”, არც ”ხაჯი მურატი”,
მე მხოლოდ მერვე ტომის მსურს მიყვანა კორექტურამდი”;
”ვერ დამაფრთხობთ ელვით, მეხით, მეც მოსკოვში ჩავალ ფეხით”;
”კორექტურა გადავდევი, ზედ დავადე კლიშე, ჰონორარი მიგიღია, აბა დაგვპატიჟე”;
“მე რაღაც იდუმალ მოლოდინს ვუნდები... ირგვლივ ზვირთებია და გემი ”დალანდი” რომლითაც ვბრუნდები”;
”მღელვარებაა გარეთ, თუ სიმშვიდეა შიგნით. ყველგან სადაც კი მიხვალ, უნდა მიხვიდე წიგნით!”;
”უმტკიცეს ბეჭედათ სიტყვა გაითალოს, აქ ნისლი ბეჯითად გადასერილია...”;
”ხმელეთით გინდ ყელს ჩააბი თოკი არ ჩამოგყვება ხომლადში ზოგი, მე და შენ კი ზღვის არ გვეშინია რას იტყვი ამაზე გოგი?”;
”პოეზიაში ფ-ს და ბ-ს აღარ გაარჩევს ბულბული მღერის: სულ ფულ-ფულ-ფული ფულ-ფული”
 

7 views
 
Yorumlar

Henüz hiç yorum yapılmamış.
Yorumunu bırak, tartışmaya başla!

Blog
Bloglar 5 dakikada bir güncelleniyor