Што е животот?
А што е смртта?

Животот...
Се раѓаш, растеш...
Сфаќаш колку е суров животот.
Паѓаш и стануваш.
Победи.
Порази.
Таги и насмевки.
Вистини и лаги.
Радости и таги.
Губиш... Мразиш... Потоа се учиш да се пазиш.
Мислиш ако некој ти создаде уште еден удар, ќе завршиш на дното.
Стануваш силен.
Се додека не го изгубиш сето она што ти значело...и останеш сам.
Тогаш си ја сфатил смислата на суровата реалност.
Си станал непобедлив.
Не мислиш на тоа што те повредува, затоа што никој повеќе ја нема таа моќ.
Не љубиш и немаш што да изгубиш.
Ниту се смееш.
Ниту тагуваш.
Нема личност која е вредна за твоите таги а уште помалку за твоите насмевки.
Не се плашиш од вистината ниту од лагата.

Едноставно се плашиш од смртта.
Таа е последниот удар.
Непознат непријател.
Без лице и без душа, која нема ниту висина ниту лага!!!

Severim! 6