Düşüncələr,fikirlər....Düşün sanki bir şey tapa biləcəksən...Tapmayacaqsan...Çünki heç bir yol yoxdu...Həmişəki kimi çarəsizsən...Öyrəş buna!!!Bəsdi hər dəfə Ağlama!!!Nə qədər göz yaşı tökəcəksən...?Nəyə görə..?Bitən hisslərin,gedən insanların ardından bəsdi ağladın...Çix xəyal aləmindən o heç vaxt sənin olmadı,olmayacaq da...Buna görə ağlama!!! Bəlkə də heç səni sevməmişdi...Bəlkə səni aldadırdı,yalan deyirdi,oynayırdı sənlə...Yox məni sevirdi...Amma olmadı...Alınmadı...Bəsdi buna görə ağladın...UNUT! Unuda bilmirəm....Çıxmır fikrimdən....Çıxart!!! Başqa nəsə düşün...Olmur!!Olmur!!Hər fikrin sonu o...Amma o səni düşünmür...Sadəcə özünə əzab verirsən....Bilirəm,amma onun əzabını belə sevirəm...
Off.....Özüm belə özümü anlamıram...Başaqları heç anlamır,anlamaz da...Yenə danışım vərəqə...O anlayır yalnız məni....O deməyir ağlama....Deyir ağla boşalt ürəyini....
Sən....Yox heç nə demiyəcəm...Sən sənsən....İfadə edə bilmirəm səni...Daha doğrusu sənə qarşı olan hisslərimi ifadə edə bilmirəm...Desəm də heç kim başa düşmür...İnanmırlar...Sən belə...İnanmırsan artıq...
Sən ümidsən....Həyatımdan gedirsən...Hər şeyi özünlə aparırsan...Amma yenə də gələcəyə ümid var...Bəlkə də yenə...Yox yenə olmayacaq...Bu sondu..Qaçınılmaz son...
Sən yağışsan...Yanağımdan yağırsan....Ağlama deyirdin....Amma özün ağladırsan...Necə ağlamayım...Sən Yoxsan...Bu yetər ağlamağa...Bəlkə ölməyə də...Amma yenə də sabah var...Sənsiz sabah olsa da...Başqaları da var...Mənə 1 qram da olsa dəyər verənlər də var...Onlara görə ölməsəm yaxşıdı bəlkə...
Hər gecənin sabahı var...Sabah gəldi...Amma gəldiyi kimi də getdi...Yerini zülmət gecəyə verdi...Yenə gecə...Amma artıq sabah yoxdu...Sabah olmağı üçün Günəş lazımdı...Sən günəşi də apardın...Mənə Ayı görünməyən gecə qaldı...Gecə...Tənhalıq...Göz yaşı....Sən yox sənli xatirələr...Mənə qalanlarla yaşamağa çalışacam..Amma bilirəm ki olmayacaq...Sənsiz olmayacaq....
efir