Gjithë ëndërrat dhe dëshirat
që në jetë i thurra,
i mblodha të gjitha
bashkë,
i rradhita një nga një,
si fletët e një
ditari,
por aty nuk pashë gjë
tjetër,
vetëm fletët që po
shkyen,
duke rënë një nga një
në tokë.
ashtu si bien gjethet
e vjeshtës
që era me vete i merr.
Tani kanë mbetur pak
fletë,
me shpresë që diçka të
ndryshojë.
dhe një fletë e vetme
le të jetë,
kujtimi më i bukur le
të mbetet
që as nën dhè të mos
tretet!
Një fletë e vetme le të jetë,
dhe do t’i mbyll sytë
e qetë,
në atë fletë të jemi
unë dhe ti
ku të ketë lumturi
dhe dashuri!
Henüz hiç yorum yapılmamış.
Yorumunu bırak, tartışmaya başla!