duydum ki hepimizi aynı kefeye koyup,
‘eski’ sevgililerini yani,
resmimizi çiziyormuşsun;
eksik hayvanlara benzetiyormuşsun,
beni de içlerine katıp.
ressamlığına şaşırmadım,
‘diğerleri’ne eklendiğime şaşırdığım kadar!
oysa ben,
tam olan ne varsa aşka dair
ona benzettim seni
‘diğerleri’nden uzakta.
şimdi ne çok kızıyorum kendime,
az biraz şairliğime!
deniz kızları, denizyıldızları
hakkınızı helal edin,
onu ‘diğerleri’nden ayrı tutup
size benzettiğim için!

Severim! 3