28.04.2013
martlac rom
32, Düsseldorf, Almanya

უდარდელი...ხალისიანი...ზოგჯერ ძალიან გიჟიც...ესეთი ვიყავი ალბათ ცოტა ხნის წინ.დღეს კი ვზივარ და რაღაც უაზრობას ვწერ,რაც ალბათ არავის აინტერესებს.როგორც ყოველთვის,ეხლაც ცრემლმა ამივსო თვალები...ცრემლმა რომელიც ძალიან შემეჩვია,ცრემლი რომელიც მეხმარება ტკივილის გადატანაში და სულ ცოტა ხნით მოშორებაში.დღეს ცრემლი არის ჩემი ყველაზე ახლო მეგობარი.რატომ?არ ვიცი,ალბათ იმიტომ რომ მხოლოდ გრძნობს და ვერაფერს გეუბნება.:((

60 views
 
Yorumlar

Henüz hiç yorum yapılmamış.
Yorumunu bırak, tartışmaya başla!

Blog
Bloglar 5 dakikada bir güncelleniyor