14.12.2011
37, Kharagauli, Gruzija
თვალებსარასდროსიღებავ,
აღარციგრძელებწამწამს,
კარებსდაღლილიმიღებდა
ჩვენიცოლქმრობაცარგწამს.
შენიკაბებიდაგრძელდა,
ბიჯუტერიაგაცვდა
დალოგინივითგაცივდა
ნაზიღიმილიღაწვთან.
ბარათებსაღარმიწერდა
სიცელქეცსადღაცგაქრა.
დღესბავშვთანყოფნამიწევდა,ა
რდაიძინა,რავქნა?!
სახსოვარნივთებსდაუწყე
საფუძვლიანი "უბორკა",
რაცბედნიერიდღეების
გადავიწყებასუფროჰგავს.
ჩვენიპაემნისადგილად
სამზარეულოდაგვრჩა,
არარმნებდებიადვილად,
გამოსავალიცარჩანს.
ყვავილებსაღარმაბარებ
სამსახურიდანმოსულს,
მუცელსაცაღარმაკარებ -
ვალდებულებითორსულს.
გაზეთისკითხვასმაძალებ,
ვნებაცწააგავსმიტკალს,
სულმეუბნები :"მაცალე,
გაზზესადილიმიდგას"!
ლოგინშიგაჩნდასაზღვარი-
ნეიტრალურიხაზი.
ხარჩემიბედინაცვალი
გაშიშვლებულიბრაზი.
ღამისპერანგითიძინებ,
წიგნებითადაქსოვით.
ურთიერთობისსიცივე-
ურეაქციოცოლი.
2 pregleda
Još nema komentara.
Ostavi komentar, započni diskusiju!