არ დაიჯერო განშორებამ გრძნობა გასრისა,

არ დაივიწყო, რომ როდესღაც გული საბრალო

შენსავე მკერდში შევინახე შენგან წასვლისას.

შენი მკერდია ჩემი გრძნობის თავშესაფარი,

შინ დაბრუნება იცის თურმე ჩემისთანამაც.

შენზე ოცნებით მოვიარე ქვეყნად მთა-ბარი,

მაგრამ ცოდვების განსაბანად წყალიც თანა მაქვს.

არ დაგიმალავ, მეც სხვებივით ლხენას დავეძებ,

და ახლა შენთან უცოდველი როდი მოვედი,

მაგრამ არასდროს დაიჯერო, ისე დავეცე,

გადავიწყვიტო შენი სულის სვეტი-ცხოველი,

შენს უკეთესი რა შემეძლო ქვეყნად მენახა,

ამ უნაპირო სამყაროში მხოლოდ შენა ხარ".

Severim! 2